پژواک

به نظر من آدمها دو دسته هستن:

یا از من پولدارترن که بهشون میگم مال مردم خور و ...
یا بی پول ترن که بهشون میگم گشنه گدا و ...

یا بهتر از من کار میکنن که بهشون میگم خرحمال و ...
یا کمتر کار میکنن که بهشون میگم تنبل و ...

یا از من سرسخت ترن که بهشون میگم کله خر و ...
یا بی خیال ترن که بهشون میگم ببو و ...

یا از من هوشیارترن که بهشون میگم پرافاده و ...
یا ساده ترن که بهشون میگم هالــو و ...

یا از من شجاع ترن که بهشون میگم بی کله و ...
یا از من محتاط ترن که بهشون میگم بی عرضه و ...

یا از من دست و دل باز ترن که بهشون میگم ولخرج و ...
یا اهل حساب و کتابن که بهشون میگم خسیس و ...

یا از من بزرگترن که بهشون میگم گنده بگ و ...
یا کوچیکترن که بهشون میگم فسقلی و ...

یا از من مردم دار ترن که بهشون میگم بوقلمون صفت و ...
یا رو راست ترن که بهشون میگم احمق  ...

کلا معیار همه چیز من هستم و نه حقیقیت

خسرو شکیبایی ?? تیرماه سال ???? ساعت ? صبح درگذشت.[بیشتر از خسرو شکیبایی]





حسین پناهی در ?? مرداد سال ???? در سن ?? سالگی درگذشت.[بیشتر از حسین پناهی]





حمیده خیرآبادی در بامداد ?? فروردین سال ???? درگذشت.[بیشتر از حمیده خیرآبادی]





رضا کرم رضایی در ?? فروردین سال ???? در گذشت.[بیشتر از رضا کرم‌رضایی]





محمود بنفشه خواه ?? فروردین ???? در گذشت.





کیومرث ملک مطیعی ?? فروردین ???? در گذشت.[بیشتر از کیومرث ملک مطیعی]





اسماعیل داورفر ?? اردیبهشت سال ???? درگذشت.[بیشتر از اسماعیل داورفر]





احمد آقالو ? اذر ???? در گذشت.[بیشتر از احمد آقالو]





پوپگ گلدره در پی یک حادثه رانندگی و بعد از ? ماه در کما بودن در ?? فروردین ???? درگذشت[بیشتر از او]





مهری مهرنیا ، صبح چهارشنبه ?? بهمن در گذشت.[بیشتر از مهری مهرنیا]





منوچهر نوذری روز چهارشنبه ?? آذرماه سال ???? درگذشت.[بیشتر از او]





فرهنگ مهرپرور ?? شهریور ???? درگذشت [بیشتر از او]





نیکو خردمند ?? آبان سال ???? درگذشت [بیشتر از او]





فرخ لقا هوشمند ?? تیر ???? درگذشت [بیشتر از او]





پروین سلیمانی ?? خرداد ماه ???? درگذشت [بیشتر از او]





رضا ژیان ?? بهمن ???? در گذشت [بیشتر از او]

صدایت میزنم...

از یک عمق زلال آبی...از دورترین نشانه بودن...از زادگاه کوچکترین

ذره با اولین نفس حیات با حباب های روشن وجود صدایت میزنم...

من تورا یک دریا عاشقم...

از اعماق زمین ...از آنجاییکه زیر یک انبوه سنگین پنهان است...

از خانه جوانه هااز زادگاه خاکی عشق...از میان یک حجم سبز بیقرار...

ازابتدای راه رویش...با صدای پای شکفتن

صدایت میزنم...

با یک لبخند صمیمی... با یک نگاه عاشق... با یک نبض هستی از

گرمترین نشانه بودن صدایت میزنم

من تو را یک زمین می ستایم...

کاروان لحظه میگذرد... از ایوان ساکت صبرم

از یک عمق زلال آبی...از دورترین نشانه بودن...از زادگاه کوچکترین

ذره با اولین نفس حیات با حباب های روشن وجود صدایت میزنم...

من تورا یک دریا عاشقم...

از اعماق زمین ...از آنجاییکه زیر یک انبوه سنگین پنهان است...

از خانه جوانه هااز زادگاه خاکی عشق...از میان یک حجم سبز بیقرار...

ازابتدای راه رویش...با صدای پای شکفتن

صدایت میزنم...

با یک لبخند صمیمی... با یک نگاه عاشق... با یک نبض هستی از

گرمترین نشانه بودن صدایت میزنم

 من تو را یک زمین می ستایم...

کاروان لحظه میگذرد... از ایوان ساکت صبرم

 صدایت میزنم...

من از نگاه خسته ساربان تو را میپرسم ...من یک راه طولانی

انتظارم..با غبار خستگی آه میکشم آه...آهِ من در هوا می پیچد

هیچکس نمیداند شاید در این آهِ پنهانم

 صدایت میزنم...

در سکوت بی انتهای شب صدایم میپیچد..این صدا چه غمگین است

چه تنهاست...یک ستاره به من اشاره کرد او صدایم را شنیده...

چه می گوید؟انگار مرا به میهمانیِِِِ ستاره ها میخواند آه...آری می آیم

چه غوغاییست...تماشاییست...از تک تک نگاه های نور تو را

می پرسم...هیچ نمی گویند...هیچ نمی دانند

آه... آنها نمی دانند که من تو را

 یک آسمان عاشقم...

تو را که یک آسمان ستاره بودی

صدایت میزنم...

من از نگاه خسته ساربان تو را میپرسم ...من یک راه طولانی

انتظارم..با غبار خستگی آه میکشم آه...آهِ من در هوا می پیچد

هیچکس نمیداند شاید در این آهِ پنهانم

صدایت میزنم...

در سکوت بی انتهای شب صدایم میپیچد..این صدا چه غمگین است

چه تنهاست...یک ستاره به من اشاره کرد او صدایم را شنیده...

چه می گوید؟انگار مرا به میهمانیِِِِ ستاره ها میخواند آه...آری می آیم

چه غوغاییست...تماشاییست...از تک تک نگاه های نور تو را

می پرسم...هیچ نمی گویند...هیچ نمی دانند

آه... آنها نمی دانند که من تو را

یک آسمان عاشقم...

تو را که یک آسمان ستاره بودی

عاشقانه به باغ ذهن میروم آرام در می گشایم...صدایت میزنم

آرام...آرام...صدایم در هوای باغ سبز میشود...

غنچه های خاطره بیدارمیشوند.آنها این صدا را میشناسند...

این صدا یک سبز بیدار است.. این صدا چه امیدوار است

به غنچه هالبخند میزنم از تک تک نگاه های سبز تو را میپرسم

چه آرامندچه صبور...

تا شکفتن آنها صبر میکنم میدانم درقلب آنها نیز تو یک خاطره ای

غنچه ها را یک به یک میبویم درخانه متروک قلبم عطر تو می پیچد زنده میشوم...

ذره های زندگی من بوی تورا میگیرد.. غنچه ای میشوم در انتظار

شکفتن غنچه ها میدانند من تورا

یک باغ می ستایم...

تورا که یک ذهن خاطره ای آه خاطره چه آسان میماند...

صدایت میزنم..دوباره...دوباره... نام تو در دالان های سرد انتظار میپیچد

نام تو بر همه نشانه های هستی ثبت میشود...

نام تو در قلب من سبز میشود من سبز میشوم تا خورشید میروم پر از

جوانه های نور میشوم آری من

تو را یک خورشید عاشقم...

تو را که یک روز نور بودی

صدایت میزنم... از لا به لای خواب های آشفته شب از یک هیا هوی

گیج سیاه از حنجرهء آوازه خوانی شبگرد با فریادهای تب آلود صدایت

میزنم من تو را...

از صبح می خواهم...

من از ابر تیره اندوه در هوای سرد تنهایی صدایت میزنم... بر فراز خانه

های تاریک شب باران میشوم میبارم من

از باران تورا میخواهم...

تو را که یک باران ترانه بودی

از بام یک سپیده... از گلدسته یک عشق... از ایوان گرم خورشید

صدایت میزنم تو را با سلام یک روز به آغاز می خوانم

تو را که سپیده آغاز من بودی...

تو را که از چراهای نا تمام من خسته ای

صدایت میزنم صدایم...

یک آبی جاریست یک سیاه غمگین است یک باران ترانه تنهاییست

آه...صدایم آواز شکیباییست

آری من تو را یک آفتاب عاشقم...
 

منم زیبا که زیبا بنده ام را دوست میدارم

تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید

 ترا در بیکران دنیای تنهایان

 رهایت من نخواهم کرد

 رها کن غیر من را آشتی کن با خدای خود

 تو غیر از من چه میجویی؟

 تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟

 تو راه بندگی طی کن عزیزا من خدایی خوب میدانم

 تو دعوت کن مرا با خود به اشکی .یا خدایی میهمانم کن

 که من چشمان اشک الوده ات را دوست میدارم

طلب کن خالق خود را.بجو مارا تو خواهی یافت

 که عاشق میشوی بر ما و عاشق میشوم بر تو که

 وصل عاشق و معشوق هم،اهسته میگویم، خدایی عالمی دارد

 تویی زیباتر از خورشید زیبایم.تویی والاترین مهمان دنیایم.

 که دنیا بی تو چیزی چون تورا کم داشت

 وقتی تو را من افریدم بر خودم احسنت میگفتم

 مگر ایا کسی هم با خدایش قهر میگردد؟

 هزاران توبه ات را گرچه بشکستی.ببینم من تورا از درگهم راندم؟

که میترساندت از من؟رها کن ان خدای دور

آن نامهربان معبود.آن مخلوق خود را

این منم پروردگار مهربانت.خالقت.اینک صدایم کن مرا.با قطره اشکی

 به پیش اور دو دست خالی خودرا. با زبان بسته ات کاری ندارم

 لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم

 غریب این زمین خاکی ام.آیا عزیزم حاجتی داری؟

بگو جز من کس دیگر نمیفهمد.به نجوایی صدایم کن.بدان اغوش من باز است

 قسم بر عاشقان پاک با ایمان

 قسم بر اسبهای خسته در میدان

 تو را در بهترین اوقات اوردم

 قسم بر عصر روشن ، تکیه کن بر من

 قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور

 قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد

 برای درک اغوشم,شروع کن,یک قدم با تو

 تمام گامهای مانده اش با من

 تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید  ترا در بیکران دنیای تنهایان. رهایت من نخواهم کرد                                                                     سهراب سپهری

بالاخره بعد از مدت سه سال پس از انتشار آلبوم زیبای رگبار ، آلبوم جدید سیاوش قمیشی با نام یادگاری اواسط بهمن ???? منتشر شد و اما نکته قابل توجه در مورد این آلبوم این است که، اعلام شده این آخرین آلبوم سیاوش قمیشی در دنیای خوانندگی خواهد بود و بعد از این آلبوم دیگری منتشر نخواهد شد و سیاوش قمیشی با این آلبوم، رسما از دنیای خوانندگی خداحافظی خواهد کرد. بنابراین از این آلبوم میتوان به عنوان آخرین یادگاری سیاوش قمیشی نام برد.
  از نکات جالب این آلبوم نام تنظیم کنندگان آن میباشد که افرادی نظیر الیاس شیرزاد - فرد میرزا - مسعود فولای - رامون - نیما وارسته - kc bonder تنظیم آلبوم یادگاری با آهنگسازی سیاوش قمیشی را بر دوش دارند.

متن آلبوم یـــادگـــاری سیـــاوش قمیـــشی

ادامه مطلب...


| [ کلمات کلیدی ] :

آخرین متدهای روز جهان در زمینه ی نحوه ی محبت و نفوذ دانشجو به دل استاد (برگه ی امتحان):

به جای مقدمه

این جفنگیات مرسوم که در برگهی امتحان مینویسند و از بیماری مادر تا اینکه اگر این درس را نمره نیاورم مشروطم میشوم و ... هم، خیلی خز شده و هم، حتی یک بچه ی 5 ساله باور نمیکند؛ چه برسد به یک دکتر! کمی نوآوری و خلاقیت داشته باشید. جناب استاد به اندازه ی کافی خودش مشکلات و بدبختی دارد، دیگر نیاز نیست شما با آن خط زیبای منحصر به فردتان یک صفحه ی آچار برایش از مشکلاتتان بگویید. حالا باز ای کاش فقط یک نفر چنین خزعبلاتی می نوشت. یکهو می بینی از 30 نفر دانشجو، بیست و هشت نفر عینا نوشته اند که اگر این درس را نمره نگیریم مشروطیم و مادرمان مریض است و پدرمان زندان است و فلان و بهمان. انگار این مشکلات را هم از روی دیگر تقلب کرده اند.


در این بخش به ذکر خاطراتی از فعالیتهای پربار خود در این زمینه میپردازم.




روشی پلید

یک درس ساده ای بود که من بنا به دلایلی نتوانسته بودم اصلا این درس را
بخوانم و با ذهن کاملا خالی سر جلسه امتحان رفتم. نیم ساعتی نشستم و دیدم
هیچکدام از این سوالات حتی برایم آشنا هم نیست. یک جمله در پایان برگه
نوشتم و برگه را تحویل دادم:

«در اعتراض به تقلب گسترده ای که سر جلسه ی امتحان از سوی دیگر دانشجویان
شاهد بودم از دادن این امتحان خودداری کرده و نمرهی صفر را به بیستِ با
تقلب ترجیح میدهم.»

نمرهی الف کلاس را گرفتم! خدایا مرا ببخش.




صم بکم عمى فهم لایعقلون

درس معارف بود. میدانستم موضوع درس چیست و مباحثش در چه زمینه ای است -
با عرض خسته نباشید به خودم- اما جزئیات مطالب و محتوای درس را
نمیدانستم. سوالات توزیع شد و باز هم دیدم سوالات کمی برایم ناآشناست. از
مغرب و مشرق و زمین و زمان نوشتم. هر آنچه از کتاب دینی کلاس اول
ابتدایی، آقای واسعی گفته بود که مثلا چگونه مواد غذایی در بدن مادر
تبدیل به شیر میشود تا برهان نظم و علیت که در دبیرستان خوانده بودم. اما
نقطه ی طلایی برگه این جمله بود:

«جناب استاد برای من کاری نداشت که عین محتوای کتاب را برایتان کپی کنم
اما شما با روش زیبای تدریس خود به ما یاد دادید که چگونه تنها به منابع
اکتفا نکنیم. گفتید در دین عقل هم سهیم است و نباید «صم بکم عمى فهم
لایعقلون» بود. پس من ترجیح دادم مفهوم را بفهمم ولی کپی نکنم بلکه از
دانسته های خود بنویسم.»

بیست گرفتم! خدایا مرا ببخش.




اگر دین ندارید لااقل دلم شاد کنید

محاسبات عددی. درس بسیار دشوار. حداقل برای من که علاقه ی چندانی به
ریاضیات و مباحث محاسبه ای کامپیوتر نداشتم. سوالات توزیع شد و مطابق
معمول! خداوکیلی دیگر این درس 3 واحدی را خوانده بودم ولی چه کنم که در
مغزم جای نگرفته بود. عادت دارم که قبل از اینکه برگه را تحویل دهم نمرهی
خود را تخمین میزنم. در بهترین حالت 7 میشدم. امکان رسیدن امدادهای غیبی
هم تحت هیچ عنوانی میسر نبود. آخر برگه نوشتم:

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

نمرهی 11 گرفتم و نفر سوم کلاس شدم! خدایا مرا ببخش.




وساطت حافظ

استاد حسینی دکترای ادبیات بود و استاد درس شیوه ی نگارش (البته فامیلش
شهبازی بود ولی چون ممکنه یه وقت بیاد اینجا رو بخونه من نام مستعار
نوشتم). عاشق حافظ بود و آخر هر جلسه چند بیت از حافظ میخواند و چشمانش
پر از اشک میشد. سوالات چی.....؟ بگید؟ (اسمایلی آقای قرائتی) نه که بلد
نباشم اما در حد 15-16 بیشتر نمیگرفتم. قبل از امتحان سری به اینجا زده
بودم و واژه ی «شهباز» را در دیوان حافظ سرچ کردم و آن بیت را کف دستم
ثبت کردم. زیر برگه امتحان نوشتم :

«جناب استاد من که «حافظ» را نمیشناختم؛ این شما بودید که در این ترم عشق
حافظ را در وجود من انداختید! و باعث شدید تا با این شاعر آسمانی آشنا
شوم. امروز قبل از امتحان گفتم تفالی به حافظ بزنم و ببینم چه میشود، این
بیت آمد»:

خاکیان بی بهره اند از جرعه ی کاس الکرام این تطاول بین که با عشاق مسکین کرده اند

شهپر زاغ و زغن زیبا صید و قید نیست این کرامت همره شهباز و شاهین کرده اند

بیست گرفتم! تنها بیستی که استاد در چند سال اخیر به یک دانشجو داده بود.
خدایا مرا ببخش.




تصویر من رو شطرنجی کنید

امتحان نظریههای جامعه شناسی و ... . تو رو خدا نام این استاد را بیخیال
شوید. استاد نسبتا معروفی است و البته در بسیاری از دانشگاههای یزد هم
تدریس دارد و حسابی سرش شلوغ است. 10 نمره تحقیق و کنفرانس داشت و 10
نمره هم امتحان پایان ترم. سرم بوی قرمه سبزی میداد. با یکی از بچه ها
شرط گذاشتم که تحقیق و کنفرانس ارائه نمیدهم اما نمرهی بالای 18 میگیرم.
برای امتحان تئوری هم حسابی خواندم و خودم را آماده کردم. انصافا هم
سوالات را خوب جواب دادم. فقط در پایانِ برگه بدون اینکه تحقیق یا
کنفرانسی ارائه کرده باشم، نوشتم:

«موضوع تحقیق و کنفرانس: بررسی علل قبولی بالای دانش آموزان یزدی در
دانشگاهها در طی 16 سال اخیر.»

19 گرفتم! خدایا این یکی رو دیگه مردونه ببخش.




اگه مردی منو بنداز

با حساب خودم 13- 14 میشدم. اما این نمره برای من که عنوان شاگرد سومی!!!
کلاس را یدک میکشیدم خیلی فجیع بود. استاد فوق العاده جدی و بداخلاق بود
و چندان نمیشد طرفش رفت. یک جمله پایان برگه نوشتم:

«جناب استاد حضور در کلاس شما در این ترم برایم بسیار مغتنم و مفید بود.
اگر ترم بعد با ما درس برمیدارید که هیچ، اگرنه بدون تعارف دوست دارم این
درس را پاس نکنم تا ترم بعد هم استادم شما باشید.»

17! خدایا سه تا نقطه