یکشنبه 92/10/1
هوا که ابری شد قرارمان زیر باران. زیر ابرهای مثل من و تو دلتنگ این آسمان. بارانی یاسی رنگت را تن کن. همان که رنگش بوی عاشقی را می دهد. دلم لک زده برای پیاده روی طولانی، من باشم و شعر و خیال تو و گاهی لبخندی از سر بی کسی که تمام این خیابان را فرش می کند. با من که قرار می گذاری دیر نکن. تنها که می شوم بی حواسم. لحظه ها را تند تند زندگی می کنم. غرق می شوم در زمان. ناگهان پیر می شوم و گاه می میرم. به همین سادگی
+++++++
زیبا ستاره های کلامت را
در لحظه های ساکت عاشق
بر من ببار
بر من ببار تا که برویم بهاروار
چشم از تو بود و عشق
بچرخانم
بر حول این مدار
در لحظه های ساکت عاشق
بر من ببار
بر من ببار تا که برویم بهاروار
چشم از تو بود و عشق
بچرخانم
بر حول این مدار
| [ کلمات کلیدی ] :
